به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

مراسم کهن اُهو اُهو، شادباش مردم محلات در شادی اهل بیت

تاریخ انتشار: ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۶۸۶۳۹

مراسم سنتی مذهبی اُهو اُهو که از دیر باز یکی از مناسک بومی و محلی شب نیمه ماه مبارک رمضان منطقه محلات بوده همزمان با سالروز میلاد امام حسن مجتبی (ع) درروستای خورهه شهرستان محلات اجرا شد.

در این مراسم کودکان و نوجوانان روستا در دسته‌های چند نفری به درب خانه اهالی رفته و یک ترانه عامیانه اجرا می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن‌ها کوچک‌ترین فرزند پسر خانواده را مورد خطاب قرار داده و ترانه‌ای خاص این مراسم را به نام او می‌خوانند و در انتها صاحب‌خانه مقداری آجیل، شیرینی، پول و یا چیز‌های دیگر به آن‌ها می‌دهد.

لعلبار رئیس میراث فرهنگی و گردشگری محلات گفت: این مراسم حدود سه ساعت به طول می‌انجامد و در این شب تمام خانواده‌ها منتظر هستند تا دسته‌های مختلف به درب خانه آن‌هابروند.

لعلبار افزود: فلسفه وجودی این مراسم در واقع نوعی شادباش و تبریک تولد امام حسن مجتبی (ع) است، که به منزله فال نیک گرفته می‌شود و این موضوع بیانگر پیوند میان مذهب تشیع و شادی مردم با شادی اهل بیت با آیین‌ها و ادبیات شفاهی ایرانی است که در مراسم اهو اهو جلوه‌گر شده است.

این آیین سنتی به عنوان یکی از آثار معنوی استان مرکزی در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده‌است.

روستای خورهه، یکی از تاریخی‌ترین نقاط استان مرکزی است و پیشینه سکونت در آن بر اساس شواهد یافت شده از محوطه پیش از تاریخی شهریاری در نزدیکی خورهه به هزاره دوم پیش از میلاد می‌رسد.

همچنین یکی از معدود آثار معماری دوره اشکانی، در مرز‌های امروزی ایران با نام محوطه اشکانی خورهه که هم اکنون بقایای معماری آن از جمله دو ستون با سرستون‌های به سبک ایونیک برپاست، در این روستا قرار دارد.

قسمت اصلی ترانه را یک نفر می‌خواند و قسمت اُهو اُهو را همه تکرار می‌کنند و با فرض این‌که کوچک‌ترین فرزند پسر خانواده، مثلا محمود نام دارد ترانه به شرح زیر است.
محمود خان شمایید، اُهو اُهو
از قله در نیایید، اُهو اُهو
که مردم دشمنتن، اُهو اُهو
به قصد کشتنتن، اُهو اُهو
خرکی خریدم، اُهو اُهو
دمبکش بریدم، اُهو اُهو
یه چوب می‌زنم می‌خوابه، اُهو اُهو
یه چوب می‌زنم پا می‌شه، اُهو اُهو
بلبلا ریختن بر سر چنار، اُهو اُهو
جیرجیر می‌کنن اشرفی بیار، اُهو اُهو
قلیونو آب نم کن، اُهو اُهو
آتیش به سرش بند کن، اُهو اُهو
تا ما بکشیم دودی، اُهو اُهو
آجیلو بیار زودی، اُهو اُهو

به گفته اهالی، رسم است که پول‌های جمع شده از آیین اُهو اُهو به فقیرترین خانواده روستا داده می‌شود.

باشگاه خبرنگاران جوان مرکزی اراک

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: خورهه شهرستان محلات ا هو ا هو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۶۸۶۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیدرضا اکرمی: امروز بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است/ چطور برای افغان‌ها کار هست، برای ایرانی کار نیست؟

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سید رضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز تاکید می‌کند نباید از دولت توقع گره گشایی داشته باشیم. او همچنین معتقد است، تک‌تک اعضای خانواده باید به فکر کسب درآمد باشند.

بخش‌های مهم گفتگو اکرمی با رویداد ۲۴، را در زیر می‌خوانید:

*همه می‌دانیم که گرانی وجود دارد و مردم مشکلات زیادی برای تامین هزینه‌های‌شان دارند. به همین دلیل در خانه و خانواده همه افراد باید کار کنند تا همه‌شان درآمدزا باشند. یعنی یک نفر نمی‌تواند مخارج خانواده را اداره کند.

*مساله مشکل‌ساز دیگر این است که امروز بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است. خرج‌مان فقط صبحانه، نهار، شام، لباس و مسکن است. اما برج‌مان زیاد است که شامل موبایل، سفر و ... می‌شود. چون معیارها و شرایط زندگی تغییر کرده است، مرد خانواده به تنهایی نمی‌تواند یک خانواده را اداره کند. اگر همه افراد خانواده به اندازه خودشان تلاش کنند، قطعاً می‌توانند خانه را اداره کنند.

*اینکه می‌گویند، کار نیست را قبول ندارم. کار را که از آسمان یا خارج نمی‌آورند و باید ایجاد کرد. هر کس که غیرت کاری دارد، امروز برای او کار هست. بیش از ۵ ملیون افغانی در این مملکت کار ساختمانی، کار سنگ‌بری، کار سرای‌داری می‌کنند؟ چطور برای افغان‌ها کار هست، برای خودمان ایرانی کار نیست؟ کار هست و ما باید دنبالش برویم.

*ما از قدیم‌الایام مربایی را که می‌خوریم، بسته‌بندی و آماده نمی‌خریدیم. خانم‌های خانه دوزندگی بلدند، خیاطی بلدند، آرایشگاهی بلدند و اوقات فراوان هم دارد. پس اگر بتواند وقتش را خوب تنظیم کند، می‌تواند در کنار بچه‌داری به کارهای دیگر هم برسد. خانم من هم ۷ بچه را بزرگ کرده است. هم درس داده و هم سخنرانی کرده و هم کار می‌کند.

*اینکه می‌گویند مستاجرین گرفتار هستند، باید همه ایران را در نظر بگیرید و فقط تهران را نبینید. همچنین سه‌چهارم مردم تهران خانه دارند و یک چهارم مستاجراند. پس برای یک چهارم قیصریه را آتش نزنید.

*درباره اینکه همه از دولت توقع دارند، می‌گویم دولت مسئول همه چیز نیست. اولا هر کسی مسئول کار خودش است و حق ندارد همه کارها را گردن دولت بیاندازد. دولت باید حمایت و نظارت کند. بنا نیست همه کارها را به دوش دولت بگذاریم و از او بخواهیم، سیر و پیاز ما را تهیه کند. ما در اقتصاد هم بخش خصوصی داریم و هم تعاونی داریم و آخرین بخش دولت است.

*اینکه می‌گویند، رفت و آمد در تهران مشکل است، دلیلی برای کار نکردن نیست. بنا نیست همه برای شاغل بودن از خانه بیرون بیایند. الان بسیاری از کارها هستند که در درون خانه می‌توان انجام داد. در واقع حمل و نقل دو ساعته و سه ساعته روزانه برای موارد خاص است.

۲۷۲۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902745